Çeşitli kaynaklara bakıldığında iç disiplinli olma hali yüceltilir. Denilir ki hiçbir canlının bile olmadığı ortamda evrensel doğrunun gereğini yapmayı seçen ve kendini doğru çizgide geliştirmiş insan, en yüce mertebededir. Belki de sanatsal yapıtların ana konusunu teşkil eden iyiyle kötünün, siyahla beyazın, savaşla barışın dansıdır tüm bu olup bitenler.
Her ne olursa olsun, iyinin bir anda kötü, kötünün bir anda iyiye ya da siyahın beyaza, beyazın siyaha kolayca evrildiği göz önüne alınırsa bir kez daha anlıyoruz ki “iç disiplin” olmazsa olmaz.
Eğitimci rolümle baktığımda, özellikle çocukların ve gençlerin bu konuda doğuştan getirdikleri, henüz bozulmamış iç disiplinlerini net şekilde görüyorum. Aynı zamanda bu dengesini oldukça bozan yetişkinlerin olduğunu da görüyorum.
Tüm disiplinler yaşamı anlamak, kolaylaştırmak ve huzurla yaşamak felsefesini taşır. En azından öyle kabul görür. Aksi olsaydı yüzyıllarca süren çabalar boşa olurdu. Kendimiz anlamak için dünyayı gerçekçi gözle değerlendirmemiz şarttır.
Proaktif yaklaşımı benimseyen biri olarak rahatlıkla söyleyebilirim ki refah bir yaşam için mali olanakların yeterli olması icap eder. Ülke ekonomisi güçlendirilmek isteniyorsa, problemlere bakış açısı çağdaşlık normlarına uygun şekilde değiştirilmelidir. Çağdaşlığın önemli özelliklerinden birinin “şeffaflık” olduğunu umarım belirtmem gerekmiyordur.
Bunu yapabilmek için dönüp dolaşıp konu “iç disiplin” e geliyor. Yaşamım boyunca edindiğim birçok bilgiyi uç uca eklediğimde, tüm okların bu noktada kilitlendiğini gözlemliyorum. Bu sebeple gerek örgün eğitimde gerekse sosyal yaşamda yukarıda belirttiğim üzere bakış açımızı genişletmek en isabetli tercih olacaktır.
Çoğu zaman akıntıya karşı kürek çeker gibi hissetsem de doğal akışında, muhtemelen doğuştan gelen özellik sayesinde bu düşünceleri bu platformda paylaşma ihtiyacı hissettim. Öğretmenlik mesleğinin özelliğini ve katkısını tabi ki yadsıyamam. Öğretmen gerektiğinde akıntıya karşı da kürek çeker yeter ki bilgiden aldığı güç yanında olsun.
Kavramların alt üst olduğu, var olma yarışının koltuk kapmaca oyununa dönüştüğü günümüzde, ruhumuza iyi gelmesi umuduyla yazımın ana teması kendiliğinden oluştu. Başarının disiplinden geçtiğine hiç şüphe yok. Hele bir de bu disiplin, içten geliyorsa sağlam temellere dayandığının işaretidir. Başarının evrensel tanımı burada çok önemlidir. Başarı kavramı, sadece bir koltuğa oturma eylemine indirgenemez. Haksızlık olur.
Normal şartlarda yaşam yolunda yürünecek yol kişisel tercihlere dayansa da bilimsel veriler gösteriyor ki evrensel gerçekler doğrultusunda ilerlemek ve bu çizgide bir kalite standardı yaratmak elzemdir. En içten saygılarımla…
Yorumlar kapalı.