1840-1888 yılları arasında yaşamış vatan ve hürriyet şairi Namık Kemal, kısa ömrüne yüzlerce şeyi sığdırmıştır bir şahsiyettir. Onun ömrü Osmanlı devletinin yüceltilmesi, parlamenter sistem, insan ve ülke hürriyeti, ekonomide bağımlılıktan kurtulma ve yeni bir edebiyat kurma yolunda geçmiştir. Bu uğurda sürgün ve sürgün görevlerle karşılaştığını biliyoruz. 1873-1876 yılları arasında Kıbrıs, Mağusa sürgününü yaşamış, kurtulduktan sonra ise sevdiği İstanbul’dan ziyade Adalar Denizi adalarından Midilli, Rodos ve Sakız’da bir çeşit valilik görevlerine yollanmıştır. O, bu adalarda da boş durmamış bir Osmanlı devlet adamı portresi çizerek, adalarda ekonomik ve eğitim açısından Rumlardan geri kalmış Türklerin sorunlarını çözmeye kendini adamıştır. Devletten vergi kaçıran azınlıkları, Osmanlı karasularına kaçak girip avlanan Batılılarla mücadele etmiştir.
Düzensiz ve sürgün yaşantının şairin sağlığı üzerinde olumsuz etkisi olmuştur. Sakız adasında vefat ettiği zaman 48 yaşındadır. Sakız adasında Türk mezarlığına defnedilir. Aslen Çanakkale Gelibolu ilçesi Bolayır nahiyesinden olan Namık Kemal’in vasiyeti öldüğünde büyük fatihlerden Gazi Süleyman Paşa’nın Bolayır’daki kabrinin yanına gömülmekti. Yakın dostlarından Ebüzziya Tevfik bu vasiyeti sultan II. Abdülhamit’e hatırlatmış, o da büyüklük göstererek kabri Sakız’dan Bolayır’a naklettirmiştir.
Gelibolu ilçesi Bolayır beldesinde Namık Kemal için yakın dostlarının planını çizdiği köşeli bir anıt mezar yapılır. Şair buraya naklolur. Resimde görülen 1912’de yıkılmadan önce çekilmiş ve kartpostala basılmış bu kabristandır. 1912’da Çanakkale bölgesini etkileyen bir depremde anıt mezar epeyi zarar görmüş, Balkan Savaşı, I.Dünya Savaşı peşi sıra gelince onarılamayarak yıkılmıştır. Daha sonra bugünkü kabri yine bu anıt mezarın etrafına inşa edilmiştir. Namık Kemal ve nesli: “Ölmek kaderde var, bize ürküntü vermiyor. Lakin vatandan ayrılışın ıstırabı zor” diyen fedakȃr insanlardı. Mekȃnları cennet olsun.
Prof.Dr.Oğuz Karakartal
Diğer Yazıları
Köşe Yazarı
Yorumlar kapalı.