Basketbol, kuruluşundan bugüne küçüklü büyüklü yönetimsel krizler yaşamış olsa da son dönemlerdeki kadar küçük düşürülmemiştir. Burada Orhun Mevlit veya Ali Tüzünkan isimlerini ortaya koyarak sebep arayabiliriz, ancak bu küçük düşmenin benim nazarımdaki en büyük sorumlusu Divan Kurulu olmuştur.
“Toplantıyı tarafsız bir şekilde yürütmek. Toplantıyı zamanında açarak gündem konularına bağlı olarak yürütmek. Müzakerelerde herkese adil ve eşit bir şekilde söz hakkı vermek. Genel kurulun huzur ve asayişini temin etmek.”
Yukarıda yazdıklarım Divan Kurulu’nun görevleri olarak sıralanmıştır. Basketbol Federasyonu’nda görev teslimi yapılan Divan Kurulu üyelerine, ki bu isimler Tahir Soyer, Hakan Atamtürk ve Talat Yalkut’tur, bu maddeleri dikkatlice okumalarını öneririm.
Federasyon olağan genel kurulunda yetkinin devredilmesinden sonra divan kurulunun yaptıkları akıl almaz işlerdir ve oluşan kaosun bir numaralı sorumlusu kendileridir.
Her şeyden önce divan için önerilmiş ve bunu kabul ederek oraya oturmuşsanız, kendi düşüncelerinizden arınarak davranmak zorundasınız. Elinize aldığınız tüzük kitapçığı rehberiniz olur, orda yazılanlara göre genel kurul yönetirsiniz. Ancak tüzüğün hiçbir maddesinde “padişah” ifadesi yer almaz, hukuki zorunluluklar yazar.
Bizim divanımız bunların hiçbirini önemsemeden olmayacak bir tüzük değişim zorlamasında bulunarak hukuki güvenilirliğini yitirmiş, büyük hata içine düşmüştür.
Diyelim ki bu bilgi noksanlığından yaşanmış bir hadiseydi, peki dün yaptıkları ne ile açıklanabilir?
Mevcut başkanın seçilmemesi adına adaylıktan çekilme kararı veren Mehmet Doğanöz’ü ikna etmek veya Ali Tüzünkan ile arasını düzeltmek divanın işi mi?
Koskoca basketbol camiasında “kriterlere uyan” bir başkan bulunamadıysa, bu süreci tarafsız şekilde yönetmesi için seçilen divanın harıl harıl başkan adayı araması ne kadar adil, ne kadar hakkaniyetli bir iştir?
Divan güvencesi ile hata üstüne hata yaparak 3 yılda oluşturduğu başarılı basketbol kariyerini zedeleten Ali Tüzünkan’a ne demeli bilemedim.
İşin başında kendi ekip arkadaşlarından sır gibi sakladığı başkan adaylık süreci ile hataya düşmüş, devamında tüzüğe takıldığından “paravan” veya “hülle” bir başkan aramaya başlayarak hatasına ekleme yapmıştır.
Sonrasında Mehmet Doğanöz gibi saygın bir ismi bu işe dahil etmiş ve niyetini son celsede ortaya koyarak hem böylesi bir değeri mağdur etmiştir, hem de basketbolun kültürel dengesini sarsmıştır. Böylesi hırslarla olaylara bakmak, günün sonunda kendi de dahil herkese zarar verir. Tüzünkan basketbol için bir değerdir, ancak başkan olacağım hırsı ile gözünü karartması ve bu yüzden yapıp yaptırdıkları kendisine destek verenleri de uzaklaştırmıştır.
Elbette bu sürecin “baş kahramanı” Orhun Mevlit’i yazmadan olmaz. Olağan genel kurulda 8 kulübün karşı çıktığı Mevlit’in konumunu sorgulaması, ondan da önemlisi hatalarını belirlemesi gerekiyor. İyi bir dönem geçirildiğini iddia eden Mevlit’in “nasıl olur da 8 kulüp bana karşı” sorusunun cevabını bulmadan seçilmesi durumunda ikinci dönemde başkanlık işine girmemesi gerekir. Ortada bir rahatsızlık var, sen bunu bilemiyor ve çözemiyorsan, gelecekte yaratacağın faydaların değeri ağırlığı kadar olmaz.
Yöneticilik bir sanat işidir, küçük camialarda bu işler daha da zordur. İnsan ilişkileri konusunda hatalar yapan, iletişim eksiklikleri bulunan Mevlit, eğer basketbolla yatıp basketbolla kalkan duruşunu düzgün şekilde ortaya koyarsa gönülleri kazanıp, huzura kavuşabilir.
Ve son olarak Derya Demircioğlu ismi… Ben basketbolu taş çatlasın 7 yıldır yakından takip ediyorum,
Demircioğlu ismini hiç duymadım. Bu işin içinde yıllardır olanlara sordum onlardan da tanıyan yok. Eminim kendi iş ve yaşam çevresinde sevilen saygın bir isimdir. Ancak bir dönem oyuncu olarak bu sporda yer alan ve yıllardır hiç bu taraflara uğramayan Demircioğlu basketbolu nasıl yönetecek?
Yoksa Ali Tüzünkan’ın gölge başkanlığını mı perdeleyecek?
Basketbol camiasının tüm bu cevapsız soruların yanıtlarını bulması ve ona göre hareket etmesi gerekmektedir.
Yorumlar kapalı.