İbrahim Altay

Her şeye rağmen







Sevdanın o çılgın uçuşunda

Her çırpışımızda kanatlarımızı

Biraz daha yükseldik erişilmeze

Hafifledik sıyrılırken kaygılardan

Taşıdığımız bedduaların yükünden

Biraz daha kendimiz oluverdik

Uzaklaşırken anlık zevklerden

Doruklarında mola verdik dürüstlüğün

Tanımadığımız diyarlarda

Biraz daha anlam kazandı

Hiçsizlik damgası vurulmuş yüreklerimiz

Biraz daha ben sen, sen ben olduk

Eleştiriler depreminden uzaklarda

Çiçekler açtı yıkılan kalplerimizde

Biraz daha gülümseyerek çarptılar

Biraz daha yeşerdi incinmişler

Sevdanın o son uçuşunda

Kanatlarımızda kümeleşti yıldızlar

Artık nefes alıyordu sevinçlerimiz

Artık yalnız değildik buharlaşırken

Hücrelerimizi kemiren korkularımız

Her şeye rağmen
Yorum Yap

Yorumlar kapalı.