Şu emanet dünyadan göçüp giderken, ciddi bir iz bırakanlar, onlar, asla ve asla, ölümsüzlerdir…
Hayattan ayrılmalarının üzerinden kaç yıl geçerse geçsin; geride bıraktıkları izler ve emekler mutlak surette yeniden ortaya çıkar ve bir kez bıraktığı yerden yaşamaya başlar…
Tıpkı, Hikmet Afif MAPOLAR gibi…
Gazeteci, yazar ve romancı kimliğiyle Kıbrıs Türk basınına ve edebiyatına damgasını vuran Hikmet Afif MAPOLAR, bu hayattan bedensel olarak ayrılalı, tam 35 yıl geçti…
Ve şimdi, 35 yıl sonra bugün, yıllar önce yazmış olduğu ‘‘Özgürlük Savaşçıları’’ adlı 440 sayfalık romanı, Kıbrıs Türk Yazarlar Birliği’nin büyük bir vefa örneği olarak, günümüz okurlarına kazandırıldı.
Gerçek bir yazarın, ölümsüzlüğüdür bu…
Üstat MAPOLAR’a Tanrı’dan rahmet dilerken, Kıbrıs Türk Yazarlar Birliği’ne de bu romanı günümüz okurlarına kazandırdıkları için, teşekkür ederim.
Sn. Hikmet Afif MAPOLAR
Kimdir?
‘‘(Muzaffer Gökmen, Akdenizli Ozan, Hulki Sezai)
Gerçek adı Muzaffer Halil HacıKasap’tır.
1940’lı yıllarda adını Muzaffer Gökmen olarak değiştirdi.
1950 yılına gelindiğinde Hikmet Afif Mapolar ismini aldı ve bu ismini kullanmaya başladı.
19 Eylül 1919’da, Girne’nin Templos köyünde doğdu.
Girne’de Necmi Terakki Rüştiyesi, Mr. Dulsel (Dear) özel Okulu, Lefkoşa’da bir yıl idadi lise ve iki yıl Sheakspeare Özel Okulu’nda okudu.
Basın hayatına, Masum Millet (1931-1934) gazetesinde muhabir olarak başladı.
Bir dönem Ajans Türk’ün Kıbrıs temsilciğini yaptı.
Başpiskopos Makarios’un, İngiliz yönetimi tarafından Şeysel Adaları’na sürgün edilmesi haberini, haber henüz kesinleşmeden ilk kez, Ajans Türk kanalıyla dünyaya duyuran MAPOLAR’dır.
Basın Özel Hizmet Ödülü sahibi ve Kıbrıs Türk Gazeteciler Cemiyeti’nin ilk kurucu başkanıdır.
Kıbrıs Türk edebiyatında en çok roman yazan kişidir.
Ne yazık ki bu romanlarının çoğu, tefrika edildiği gazete köşelerinde kalmıştır.
Kıbrıs Türk edebiyatında sıradan insanları edebiyata taşıyan ilk yazardır.
Şiir dâhil, edebiyatın hemen hemen her türünde eser verdi.
Şiirlerinde Akdenizli Ozan, Hulki Sezai; düz yazılarında ise Muzaffer Gökmen takma adlarını kullandı.
Kıbrıs Türkleri arasında gazeteden, dergiden, köşe yazısından; roman, öykü, oyundan söz açıldığı zaman, akla, ilk önce MAPOLAR gelir.
5 Mart 1989’da, Lefkoşa’da, yaşama gözlerini yumdu.’’
Yayımlanmış Eserleri
Romanları:
Kahraman Kaplan (1936)
Son Damla (1937)
Diken Çiçeği (1938)
Kasırga (1944)
Son Çıldırış (1939)
Kendime Dönüyorum (1943)
Kök Nal (1953)
Üçümüz (1956)
Beyaz Gül (1962)
Mermer Kadın (2007)
Aşk Vadisi (2008)
Şantöz(2010)
Potuğun Pembesi (2016)
Tiyatro Eserleri:
1-Duman (1935)
2-Meşale (1942)
3-Mucize (1943)
4-Altın Şehir (1945)
Öykü Kitapları:
Toprak Aşkı (1943)
Kahve Fincanındaki Aşk (1943)
Şiirleri:
1-Bir Ateş Masalı (1942)
2-Güvercine Verdiğim Mektup (1945)
Anı Kitapları:
Kıbrıs Güncesi, 2 Cilt (2002)
Aslar: Bir DevreAdını Yazanlar1987 (2016)
Gazetelerde Tefrika
Edilmiş Romanları
1) Mermer Kadın
İstiklal Gazetesi, 28.10.1949-03.02.1950
2) Aşk Vadisi
İstiklal Gazetesi, 14.02.1950-20.05.1950
3) Günah Cenneti
İstiklal Gazetesi, 09.07.1950-28.10.1950
4) Sabah Lâmbaları
Hürsöz Gazetesi (1952)
5) Şeytan Taşları
Devrim Gazetesi, 29.07.1963-09.12.1963
6) Şantöz
Kıbrıs Postası Gazetesi, 25.10.1982-12.03.1983
7) Potuğun Pembesi
Kıbrıs Postası Gazetesi, 04.07.1984
8) Asu’nun Dönüşü
Kıbrıs Postası Gazetesi, 13.02.1986-04.03.1987
9) Özgürlük Savaşçıları
Kıbrıs Postası Gazetesi, 04.01.1986-04.07.1988
Kıbrıs Türk
Yazarlar Birliği Başkanı
Prof. Dr. Sn. Şevket ÖZNUR’un
Önsözü…
‘‘Kıbrıs Türk edebiyatında yenilenme kiminle başlamıştır?
Edebiyatın her alanında kalıcı eserler veren ve bu edebiyatı sosyal-kültürel temeller üzerine oturtan yazarımız kim?
Küçük bir halkın büyük bir edebiyatı olabileceğini kanıtlayan yazarımız kim?
Sözlü edebiyatın önüne yazılı edebiyatı geçiren kim?
Eserlerinin eksenine Kıbrıs kültürünü yerleştiren yazarımız kim?
Bu ve bunun gibi soruları yanıtladığımız zaman alacağımız Mapolar yanıtı bizlere onun büyüklüğünü ve de önemini gösterecektir.
Girne’de doğan Mapolar, gerçek adıyla, Muzaffer Gökmen eserlerinde Girne ve tüm yöresini, doğası ve insanlarıyla eserlerine nakşetmiştir. Mapolar’ın öykülerinin, romanlarının geçtiği; efsaneleri, aşkları, öyküleri ve başta balıkçıları olmak üzere zanaatkârları, çiftçileri ile mayalanmış bir alan onun eserlerinde yaşamakla kalmaz, Kıbrıs’ın ve Akdeniz’in tüm karakteristiğini bulursunuz, Mapolar’ın öykü ve romanlarında. Girne’nin deniz kadar güzel kızları, bazen deniz kadar sakin, bazen ‘sarhoş deniz’ kadar çılgın balıkçıları onun kahramanları olmuştur. Gerçekler dünyasını bırakıp hayal dünyasında yaşayan bu insanlar mutludur, dingindir; tutarsız ve kaygısızdır. Tıpkı Akdeniz gibi.
Mapolar’ı, çocukluk yıllarımda tanıma fırsatım oldu.
Lefkoşa’daki Kitap Sarayı’nın önünden geçerken, onun son halini anımsarken tabii ki onun büyük bir yazar olduğunu bilemezdim, onu kitapçı olarak tanımıştım.
Yıllar sonra onu bana gerçek anlamda tanıtan, keşfettiren Ali Nesim hoca olmuştu. Hoca, onun hem köylüsü, akrabası hem de çok yakın dostu idi. Mapolar’ı Ali Hoca gibi kimse çok yakinen bilemez. Sürekli ondan bahseder, eserlerini çok detaylı bilir, derinlemesine bana anlatırdı. Her ikisi de Girne’yi, Templos’u iyi tanır, eserlerinde, yazdıklarında hep o bölgelerden bahsederlerdi. Ali Nesim Hoca’nın Şahmaran adlı eseri aslında Mapolar’ın ikinci doğuşu gibidir. Hem onu anımsatmak hem de ona ve köyüne olan borcunu ödemek için böylesi şahane bir eser yazmıştır. Sanki Mapolar’ın ruhu, onun içindeymiş gibidir.
* * *
Her ikisine de rahmet dilerken, bugünün Girne’sine ve Templos’a baktığımız zaman kahrolmamak içten değildir. Mapolar’ın dediği gibi: “Topraksız insanlar, kimliksiz insanlardır”. Zamanında İngilizlere ve Rumlara satılan ata malları şimdi ise başka insanlara satılarak 100 yıllardır insanoğlunun hırsının hiç değişmediğini bizlere gösterir. Mapolar’ın eserlerini iyi okuyup, analiz etsek çok şeyler öğrenebilirdik.
Toprak Aşkı adını koyduğu kitabından tutun da Kök Nal, Şantöz’den, Asu’nun Dönüşü’ne kadar her şey para ve hayat kadınları için satılıp, yenip yok olmuştur.
Bu yaşanmışlıkları, gerçek olayları çok iyi gözlemleyip yazınımıza taşıyan, ustalıkla anlatan ilk yazarımız Mapolar’dır. Yerel insanı, balıkçıyı, denizi, mitolojiyi, efsaneyi, konuşma ağzını metinlerinde yaşatan ilk kalemdir.
Onun kitaplarını okurken biraz Hemingway biraz Halikarnas Balıkçısı’nı bulursunuz. Onun eserleri bu yazarlardan hiç de aşağı değildir. Onun samimi dili bizim yerel edebiyatımızı evrensel boyuta taşımıştır. Her defasında eserlerini okuduğumuzda yeni bir şeyler öğreniyoruz, çünkü Mapolar, hayatın içindedir. Bir büyük gazeteci, öykücü, romancı ve tabii ki ilklerin yayımcısıdır.
Mapolar’ın eserleri ile ilgili son yıllarda birçok tez ve makale yazıldı, yayımlandı.
Naçizane, bazı öğrencilerimize bizler de bitirme ve master tezleri yaptırıp, onu genç kuşaklara ve topluma bilimsel olarak da tanıtmaya çalıştık. Onun için ne yazsak ne yapsak azdır. Onu unutmadık ve unutmayacağız.
* * *
Birlik olarak daha önce yayımladığımız Kök Nal ve Asu’nun Dönüşü romanlarından sonra (Bu iki roman da Telsim işbirliğinde Storytel’de sesli kitap olarak yayınlanmıştır.) elinizde tuttuğunuz bu eser, Özgürlük Savaşçıları Kıbrıs Postası Gazetesi’nde, 04.01.1986- 04.07.1988 tarihlerinde tefrika edildi ama yayımlanmadı.
Bu eseri, diğer kitaplarına göre daha farklı bir konuyu işler.
Bu kitap 1963-64 yıllarındaki Kaymaklı ve Yenişehir’de başlayan çatışmalardan yola çıkarak o döneme ışık tutan bir gerçekçi romandır. Bu eser yazarın yazdığı son eserdir.
Değerli dost Sayın Osman Yağız Kırmızı Beyefendi, bana daktiloda yazılmış bu eseri getirdi ve eseri yayımlamayı kabul ettik. Sadece kendisinin ricası, genç yaşta kötü hastalığın aramızdan aldığı değerli evlâdı İlter Osman Kırmızı anısına yayımlanmasıydı. Mapolar gibi bir büyük yazarın eserlerini yayımlamak her zaman bir onurdur. Mapolar’la ilgili çalışmalarımızda bizlere izin veren ailesine, bizlere güvenip yolumuzu açıp, yüreklendirdikleri için sonsuz teşekkür ederiz.
Üstat, başlattığın devrim emin adımlarla devam ediyor, rahat uyu, ruhun huzur bulsun, eserlerinle hep yaşıyorsun. Varlığın varlığımız ile zenginleşiyor.
Bu bağlamda kitabın baskısına destek veren Kültür Dairesi Derneklere Yardım Tüzüğü komisyonu üyelerine, sekretaryasına, Daire Müdiresi Sayın Şirin Zaferyıldızı Zaimağaoğlu’na sonsuz teşekkür ederiz.
Yorumlar kapalı.