Başka bir yaşam: Alzheimer (1)



featured



Psikolog Ayla KAHRAMAN

Onun “ben” olmasını sağlayan her şey, delice bir yavaşlıkla elinden alınır. Hayalleri, üzüldükleri, sevdikleri, sevmedikleri bir bir kaybolur.

Yitirilenlerin peşinden son sürat koşmak faydasızdır. Alzheimer demansı, yavaş görünen bir şampiyon koşucudur.

40 yıldır güne beraber uyandığınız hayat arkadaşınız, o sabah size “günaydın” demez. “Sen kimsin” der. Çok sevdiği inci kolyesi, begonya saksısının içinden çıkar. Birdenbire ağlamaya başlar. Yanından ayrılmanıza izin vermez.

Sığınağınız, akıl hocanız babanız elbise dolabının önünde elinde bir gömlekle dalar gider: Ne giymelidir? Nasıl giymelidir? Elindekinin adı neydi? Birden sinirlenir. Eskiden sineği incitmekten kaçınan bu iyi adam, sevdiklerine saldırmaya başlar.

Anamız, gözleri yaşlı, 9 yaşındaki yetimliğine döner. Yas tutar, ağlar. Aynı acıyı bir daha, bir daha yaşar. Evin içinde kaybolur. Özenli bahçesine yabancı durur. Evlatlarının ona kötülük yaptığından yakınır. Aşırı şüphelerini bıkmadan tekrar tekrar anlatır.

Balık avlamayı, dağlarda dolaşmayı bize öğreten dedemiz, bir yeni doğan gibi konuşamamakta, yürüyememektedir. Çatal bıçak kullanmanın zarafetini temsil eden bu kişi artık mamalarla ve yardımla beslenebilmektedir. Çocukluğumuza kattığı her bir hatıra, oluşan değişime karşı isyan etmektedir.

Alzheimer hastalığı, hem hasta hem de yakınları için başka bir yaşamın başladığı haberiyle gelir. Hastalık, ilişkilerdeki dengeyi bozar. Sizi artık sevemeyen, tanıyamayan sevdiğinizi; sevmeye devam etmek, ona bakmak, yaşadığınız ve yaşayacağınız zorlu yıllarda sabrınızı ve hoşgörünüzü korumak zorunda olduğunuz yeni bir yaşama çağırır.

Sevilen kişi, Alzheimer tarafından sıkıştırıldıkça, sevenleri de sıkışır. Hastaya bakan aile yakınlarının sosyal ve duygusal yaşamları, hastalığın pençeleri tarafından parçalanır. Depresyon, anksiyete bozukluklarıyla tanışılır. Bedensel arazlarda artış görülür. Masraflı hastalık, aile bütçesini zora düşürür.

Hastalık odaklı bir yaşamın içinde hayaller, sevinçler, kederler ve beklentiler yeniden anlam bulur. Hastalığa rağmen ve sevilen kişi için; neşeyi, umudu, mutluluğu hayata tekrar sokmak gerekir. Bu çok zordur. Hem hastayı anlamak gerekir, hem de hastalığı. Hem bakanı, hem de bakılanı. Anlamak da yetmez, bu haklı savaşa destek olmak gerekir.

İşte bu nedenle Alzheimer hastasının yakın ailesi; en az hasta kadar toplumsal desteğe ihtiyaç duymaktadır. Ailenin taşıdığı maddi ve manevi yük paylaşılmadır.  Hastalığın tanınması, sağlık politikalarının oluşturulması, vakıfların, derneklerin ve sosyal hizmetlerin Alzheimer hastasına ve yakınlarına destek olacak yeni bir anlayışla işlemesi gerekmektedir. Erken tanı birimleri, psikolojik destek grupları, gündüz ve yatılı bakımevleri, huzurevleri hayata geçirilmelidir. 

Üşüdüğümde ısınmak için yakarım hatıralarımı

Yalnız kaldığımda üstüme örterim.

İşte bu yüzden benim sıcak yuvam hatıralarımdır.

Onlardan ayrı düşmek ise yuvamdan kovulmaktır. (A. KAHRAMAN)

 

0
mutlu
Mutlu
0
alk_
Alkış
0
_zg_n
Üzgün
0
_a_rm_
Şaşırmış
Başka bir yaşam: Alzheimer (1)
Yorum Yap

Yorumlar kapalı.